Stabiel

Steeds meer besef ik dat het in een leven draait om stabiliteit, regelmaat, rust en voldoende (licht inspannende) arbeid. Tenminste, als we zo oud mogelijk willen worden in een zo fit mogelijk lijf. Ik trok deze conclusie toen ik een tv-reportage zag over specifieke gebieden waar mensen extreem oud worden. Een van die gebieden was gek genoeg een stukje platteland in Japan. Kleine Japanners die een leven lang toegewijd hun beroep uitoefenen. Lange dagen in een gedoseerd tempo maar met een ijzeren discipline. Dag in dag uit hetzelfde. Jaar in jaar uit. Hiermee sla ik een wat onelegant bruggetje naar de moraal van mijn verhaal. Want juist hierin schuilt voor mij het geheim van een koivijver met gelukkige bewoners. Niet de hoogte van de temperatuur in de vijver, niet de hoeveelheid zuurstof en niet de hoeveelheid vers water bepalen een succesvol en zorgeloos beheer van een koivijver. Nee het is de stabiliteit van al die waarden die bepaalt of koi zich goed voelen in hun habitat dat wij ze bieden. Dit wordt gek genoeg bevestigt door de vijver van mijn oude heer. Deze natuurvijver zit vol met afdank-koitjes uit mijn groeiprojecten, voorntjes, shubunkins en kromme windes. Deze veelal broodmagere visjes krijgen behoudens een paar vijversticks geen voer, hebben nooit vers water, zitten in een overbevolkte bak water met forse bacteriedruk en worden steevast met rust gelaten. Niet direct de gunstigste omstandigheden denkbaar. Wel heel stabiel. Zijn vissen gaan eigenlijk zelden dood en hebben nooit last van parasieten. Een vijver waar mijn vader nauwelijks naar om hoeft te kijken behoudens het regelmatig reinigen van zijn minuscule drukfiltertje. Trek ik dit door naar echte koivijvers dan zijn het vaak de binnenvijvers met lage bezetting die eigenlijk nooit problemen kennen. Ook hier zijn een aantal cruciale factoren dermate stabiel dat de koi zich goed voelen. Temperatuur en ph zijn in binnenvijvers veel stabieler dan in de buitenvijvers die blootgesteld worden aan grote temperatuurverschillen en externe invloeden als wind, regen en inwaaiend vuil.

Als we sec kijken naar vitaliteit en levensduur van koi dan durf ik met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te stellen dat stabiliteit de haast enige kritische succesfactor is. Willen we ook nog een forse groei en ontwikkeling van huid en bouw dan gaat deze vlieger niet meer op. Andermaal verwijs ik dan naar het platteland van Japan. De mensen worden oud maar zijn verre van de knapste…..

Een fijne zomer toegewenst.

AE