Lustrum

Met deze column maak ik een lustrum vol. Vijf jaren reeds geef ik in dit clubblaadje van Koi2000 commentaar op alles wat ik in de koiwereld voorbij zie komen. Soms lovend, positief en met bewondering. Veel vaker kritisch en scherp. Niet om lekker ergens tegen aan te schoppen. Maar in de hoop op verandering. Omdat ik de noodzaak voel mijn steentje bij te dragen. Vele reacties kreeg ik in die jaren; complimenten, haters, ontroerde mensen en zelfs een voorzitter met een stevig kritische noot op mijn geschreeuw. Prachtige gesprekken en discussies ontstonden met één gezamenlijk doel; de geweldige koihobby naar een hoger plan te tillen.

Nu sta ik voor 5 nieuwe jaren. Jaren waarin heel veel werk te doen is om de hobby in leven te houden. De economie trekt aan. Mensen hebben meer te besteden en zijn daar ook wel toe bereid. Maar de versnippering in het aanbod van koi en de bijbehorende koikennis neemt echter ook nog steeds verder toe. Koishows verdwijnen of verschralen. Partijen die de kennis in huis hebben schieten als paddenstoelen uit de grond en verdringen elkaar vaker dan dat ze samenwerken. En last but not least zijn er de puissant rijke Aziaten die het aanschaffen van degelijke koi naar Europese maatstaven haast onbetaalbaar maken.

Kortom; we moeten elkaar scherp houden en samen blijven werken aan een koihobby die voor alle liefhebbers toegankelijk blijft.